ประโยคที่อยากได้ยิน

นางชมภูนุช เศรษฐผล
พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ

      นับตั้งแต่รัฐบาลมีนโยบายให้ รพ.ทุกแห่งตรวจสุขภาพแรงงานต่างชาติเพื่อขึ้นทะเบียนแรงงานโดยรพ.มวกเหล็ก รับตรวจทุกวันจันทร์ อังคาร และพฤหัสบดี เริ่มตรวจมาตั้งแต่วันที่ 5 กรกฏาคม จนถึงวันที่ 12 กันยายน 2554 หน่วยงานที่เกี่ยวข้องทุกหน่วยงานมีการประชุม ทำความเข้าใจและกำหนดขั้นตอนการทำงานร่วมกัน ฉันในฐานะห้วหน้างานที่เกี่ยวข้องในส่วนของการซักประวัติและลงบันทึก ส่งตรวจที่ห้องปฏิบัติการ จนถึงส่งผู้รับบริการเข้าพบแพทย์และให้ยาหลังตรวจเสร็จ มีการกำหนดผู้รับผิดชอบและประสานงานกับหน่วยงานอื่นๆ เมื่อถึงวันเริ่มตรวจมีปัญหาเรื่องขั้นตอนการรับบริการบ้างแต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี นับวันจำนวนแรงงานต่างชาติที่มาตรวจจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยอัตรากำลังที่มีอยู่เท่าเดิม แต่จำนวนผู้มารับบริการเพิ่มมากขึ้น จึงนับเป็นปัญหาในการปฏิบัติงาน บ่อยครั้งที่จนท.ไม่ได้รับประทานอาหารกลางวัน หรือต้องผลัดเปลี่ยนกันรับประทานอาหารโดยใช้เวลา 10-15 นาที เพื่อจะมาทำงานให้ทันรอบบ่าย
       เดิมทีการทำงานในแต่ละวัน จนท.ส่วนใหญ่จะทำงานประจำ 80 % ส่วนอีก 20 % เป็นงานพิเศษของแต่ละคนที่ได้รับมอบหมายโดยใช้เวลาที่พอจะมีเหลือในวัน นับตั้งแต่เริ่มตรวจสุขภาพแรงงานต่างชาติ งานพิเศษเป็นอันว่าลืมไปได้เลย เพราะทำงานประจำ 100 % ( 8 ชั่วโมง)เพื่อให้งานเสร็จทันเวลา ส่วนงานพิเศษก็ต้องกลายเป็นงานนอกเวลาไป บ่อยครั้งที่ความเครียดจากภาระงาน ความผิดพลาดจากการสื่อสาร ทำให้เกิดข้อขัดแย้งระหว่างจนท.ของหน่วยงาน แต่ท่ามกลางความวุ่นวายที่แผนกผู้ป่วยนอกในแต่ละวัน ยังมีสิ่งดีๆที่เกิดขึ้น นั่นคือฉันได้เห็นความร่วมมือร่วมใจ การหันหน้ามาพูดคุยกันด้วยเหตุผล ความเห็นอกเห็นใจกันของบุคลากรทั้งแพทย์ พยาบาล จนท.ศูนย์ข้อมูล จนท.LAB รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ที่เกิดจากการกระเซ้าเย้าแหย่กัน
      ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันเกิดความประทับใจ เมื่อเกือบบ่ายโมงแต่แพทย์และจนท.ทุกคนยังทำงานไม่แล้วเสร็จ มีจนท.บันทึกข้อมูลเดินผ่านมา แล้วถามฉันว่า “เหนื่อยมั๊ย”และ “พี่กินข้าวรึยัง”ฉันรู้สึกหายเหนื่อยเกือบจะทันที ตอบขอบคุณน้องที่ถามไถ่และแสดงถึงความเห็นใจ จริงสินะที่ผ่านมาฉันละเลยที่จะถามประโยคง่ายๆ เพียง 2 ประโยคนี้กับเพื่อนร่วมงาน หรือแม้แต่ผู้ที่อยู่ในความดูแลของฉันเอง ทั้งที่เป็นคำพูดที่ไม่ต้องเสียเงินซื้อ ไม่ต้องการคำตอบ แต่ต้องเติมความจริงใจลงในประโยคเพียงเท่านี้ผู้ฟังก็รู้สึกดี เหมือนเช่นฉัน
       “แม้มิได้ตอบแทนด้วยเงินตรา ขอเพียงสุนทรียวาจาก็ยังดี”